บทที่ 158: สิ้นสุดที่มีความสุข

บทที่ 158: ตอนจบที่มีความสุข

ลูเซียส

เนลสันรู้ดีว่าไม่ควรร้องขออะไรไปมากกว่านี้ในตอนที่ผมปล่อยเจ้าโลกของเขาให้หลุดจากมือพร้อมเสียงดังป๊อก ผมรออยู่หนึ่งนาทีเต็มก่อนจะฟาดแส้ลงบนบั้นท้ายของเขาอย่างแรงสองครั้ง แล้วจึงเดินอ้อมไปด้านหน้า ขยุ้มผมของเขาขึ้นมาแล้วจูบ เขายอมเปิดปากให้ผมรุกล้ำเข้าไปในทันที แ...